Happiness held is the seed.

Happiness shared is the flower.

ความสุขที่เก็บเอาไว้คือเมล็ด

ความสุขที่แบ่งปันคือดอกไม้ 

John Harrigan

Vera Mukhina

เวร่า มุคิน่า (Вера Игнатьевна Мухина)

ผู้สร้างรูปปั้น Worker and Peasant woman

มุคิน่า เกิดในริก้า (Riga, แลตเวีย) เมื่อวันที่ 1 กรกฏาคม 1889 (19 มิถุนายน O.S.) พ่อของเธอชื่ออิกแนต (Ignat) เป็นเจ้าของร้านเบเกอรี่ซึ่งมีฐานะดี แม่ของมุคิน่าชื่อนาเดซด้า (Nadezhda) เธอเสียชีวติตั้งแต่มุคิน่าอายุแค่ 11 เดือน 
อิกแนตนั้นอยากได้ลูกชายเพื่อสืบทอดธุรกิจแต่ว่าเมื่อมุคิน่าเล็กเธอสนใจศิลปะและการวาดรูปมาก อาจเป็นเพราะสายเลือดของนาเดซด้าที่ชอบการร้องเพลงและศิลปะ 
1892 เนื่องจากสุขภาพของเธอไม่ดี พ่อจึงได้มาเธอย้ายมาอยู่ที่ฟีโอโดเซีย (Feodosia) ในแถบไครเมียที่มีอากาศอบอุ่นกว่า 
อิกแนตนั้นเสียชีวิตตอนที่มุคิน่าเรียนจบมัธยมปลาย หลังจากนั้นมุคิน่าต้องย้ายมาอยู่กับลุงทีมอสโคว์ เธอเข้าเรียนในสตูดิโอของเอกชน อาจารย์ของเธอเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงอย่างคอนสแตนติน ยวน (Konstantin Youn) และมัสคอฟ (I Mashkov) 
1912 เดินทางมาปารีสและเข้าเรียนที่สถาบันแกรนด์โชเมอร์ (Academy de la Grande Chaumiere) โดยได้เรียนคลาสปฏิมากรรม กับอีมิลี บัวเดลล์ (Emile-Antoine Bourdelle) หลังจากนั้นเดินทางไปอิตาลี
1914 เดินทางกลับรัสเซียและทำงานเป็นพยาบาลในช่วงสงครามโลก
1915 ทำงานเป็นผู้ช่วยของอเล็กซานดร้า เอ็กสเตอร์ (Aleksandra Ekster) ที่โรงละคร Chamber Theater
1918 แต่งงานกับแพทย์ทหารชื่ออเล็กซี แซมกอฟ (Alexei Zamkov) เธอพบรักกับเขาในช่วงสงคราม ตอนนั้นแซมกอฟป่วยเป็นไทฟอยด์ และมุคิน่าทำหน้าที่คอยดูแล  พวกเขามีลูกชายด้วยกันหนึ่งคนชื่อวเซโวล๊อด (Vsevolod Zamkov) ซึ่งต่อมากลายเป็นแพทย์เช่นกัน
1926 สอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนศิลปะมอสโคว์ (Moscow School of Industrial Art) 
1937 Worker and Kolkhoz Women ผลงานของมุคิน่า ถูกจัดแสดงครั้งแรกในปารีสในนิทรรศการนานาชาติ (World exhibition in Paris) หลังจากจบนิทรรศกาลรูปปั้นได้ถูกนำกลับมาโซเวียต แต่เกิดความเสียหายระหว่างการขนส่ง จึงได้มีการสร้างอันใหม่ขึ้นทดแทนและตั้งไว้บนยอดตึก Russian Exhibition Center 
1941 ได้รับรางวัล Stalin Prize คร้ั้งแรกจากผลงาน Worker and Kolkhoz Women หลังจากนั้นเธอได้รับรางวัลนี้อีกรวมห้าครั้ง (1941, 1943, 1946, 1951, 1952) ซึ่งมาจากการออกแบบรูปปั้นของบุคคลสำคัญต่างกัน 
1942 สามีของเธอเสียชีวิต 
1943 ได้รับรางวัลศิลปินแห่งชาติ (People’s Artist of the USSR) 
1947 Worker and Kolkhoz Women ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของค่ายภาพยนต์มอสฟิล์ม (Mosfilm) 
1953 เขียนหนังสือ A Sculptor’s Thoughts
6 ตุลามคม , เธอเสียชีวิตตอนอายุ 64 ปี และถูกนำไปฝังที่สุสาน Novodevichy cemetery ในมอสโคว์ ข้างกับสามี โดยที่ป้ายจารึกหลุมศพสามีของเธอเขียนเอาไว้ว่า I did all I could for people/ผมทำเพื่อประชาชนจนเต็มความสามารถ  ส่วนป้ายหลุมศพของมุคิน่าเขียนว่า I did too/ฉันด้วย
Don`t copy text!