Once there was a princess who was very beautiful. She shone bright as the stars on a moonless night. But what difference did it make that she was beautiful? None. No difference.“
Why did it make no difference?” asked Abilene.
Because,“ said Pellegrina, "She was a princess who loved no one and cared nothing for love, even though there were many who loved her.
กาลครั้งหนึ่ง มีเจ้าหญิงที่ทรงสิริโฉมอยู่องค์หนึ่ง พระองค์เปล่งประกายราวกับดวงดาวในท้องฟ้ายามมืดที่ไร้จันทร์ ,
แต่ว่าความงามของเจ้าหญิงไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนแปลงเลย มันมีประโยชน์อะไร ? ไม่, ไม่มีเลย
"ทำไมหล่ะ”, เอบิลีน ถาม
เพราะว่า, พระองค์เป็นเจ้าหญิงที่ไม่ได้รักใครเลย ไม่มีอะไรที่ทรงรัก แม้กระทั้งมีคนมากมายที่รักเจ้าหญิง