จิออร์ดาโน่ บรูโน่ (Giordano Bruno)
บรูโน่ มีชื่อจริงว่าฟิลิปโป่ บรูโน่ (Fillippo Bruno) เกิดในปี 1548 ในเมืองโนล่า ใกล้กับกรุงเนเปิ้ล ประเทศเนเปิ้ล (Nola, Kingdom of Naples) ซึ่งปัจจุบันอยู่ในอิตาลี พ่อของเขาชื่อจิโอวานนี บรูโน่ (Giovanni Bruno) เป็นทหาร และแม่ชื่อว่า ฟรัวลิสซ่า ซาโวลิโน่ (Fraulissa Savolino)
บรูโน่เข้าเรียนหนังสือในวิหารออกัสติน (Augustinian monastery) ในเมืองเนเปิ้ลตั้งแต่ยังเล็ก และเมื่ออายุ 17 ปีได้เข้าเป็นสมาชิกของกลุ่มอัศวินโดมินิกัน (Dominican Order) ในวิหารซานโดเมนิโค่ แม็กกิโอรี (monastery of San Domenico Maggiore) เขาจึงเลือกใช้ชื่อจิออร์ดาโน่ เพื่อเป็นเกียรติแก่อาจารย์ของเขาที่ชื่อ จิออร์ดาโน่ คริสโป่ (Giordano Crispo)
1572 ได้เป็นนักบวช ตอนอายุ 24 ปี ในช่วงเวลานี้บรูโน่เริ่มมีชื่อเสียงจากความสามารถในการจำของเขาจนกระทั้งพระสันตะปาปาปิอุส ที่ 5 (Pope Pius V) ได้รับสั่งให้บรูโน่เข้าเฝ้าถึงกรุงโรมเพื่อแสดงความสามารถ ตัวบรูโน่นั้นเริ่มมีความคิดที่อิสระและเขาเองก็ท้าท้ายศาสนาโดยการครอบครองหนังสือต้องห้าม อย่าง Erasmus book
1576 ออกจากเนเปิ้ล ไปยังตูลิน และเวนิส
1577 ในเวนิส เขาตีพิมพ์ผลงาน On The Signs of the Times ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นผลงานที่สาบสูญไป
1579 มาอยู่ในเจนีวา แต่ไม่นานก็ถูกจับด้วยการที่เขาพิมพ์ผลงานดูหมิ่นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยชื่อแอนโตนี่ เฟย์ (Antoine de la Faye)
7 ปีต่อมาเขาใช้ชีวิตอยู่ในฝรั่งเศสและทำงานสอนหนังสือด้านปรัชญาอยู่ในตูลูซ (Toulouse) ก่อนที่จะย้ายมาอยู่ในปารีส
1582 The Shadows of Ideas และได้มอบหนังสือเล่มนี้ถวายให้กับกษัตริย์อองรี ที่ 3 (Henry III of French) และยังได้พิมพ์หนังสืออื่นๆ ออกมาอีกอย่าง The Art of Memery, Circe’s Song
1583 มาอยู่ในลอนดอน และอาศัยอยู่ในบ้านพักของมิเชล คาสเตลนัว (Michel de Castelnau) ทูตฝรั่งเศสประจำอังกฤษ บรูโน่ได้งานสอนหนังสือที่อ๊อกฟอร์ด (Oxford) และได้รู้จักกับกวีอย่างฟิลิป ซิดนีย์ (Philip Sidney)
1584 พิมพ์ On the Infinite Universe of Worlds ซึ่งเขาตั้งสมมุติฐานว่าจักรวาลไม่มีอาณาเขตสิ้นสุดและมีดาวที่คล้ายโลกอยู่นับไม่ถ้วน
1585 ราวเดือนตุลาคมเขาออกจากอังกฤษเพื่อกลับไปยังปารีส แต่ว่ากลับมาปารีสครั้งนี้บูโน่กลับไม่ค่อยได้รับการต้อนรับเขาเพราะว่าเขาเขียนผลงานที่วิจารณ์ Natural Science ของอริสโตเติ้ล (Aristotel)
ไม่นานบรูโน่จึงได้เดินทางไปยังเยอรมัน และสอนหนังสือที่วิตเตนเบิร์ก (Wittenberg) อยู่สองปี
1588 มายังกรุงปราก (Prague) ของเชคฯ แต่ว่าไม่สามารถหางานสอนหนังสือได้ แต่ต่อมาเขาได้งานสอนที่มหาวิทยาลัยเฮล์มสเตดต์ (Helmstedt) ทางเหนือของอาณาจักรโฮลี่โรมัน เป็นช่วงเวลาสั้นๆ จนเมื่อเกิดการแสต่อต้านของฝ่ายโปเตสแตนท์เขาจึงออกเดินทางต่อ
1591 กลับมายังเนเปิ้ลและทำงานเป็นติวเตอร์สวนตัวให้กับจิโอวานนี โมเซนิโก้ (Giovanni Mocenigo) โดยโมเซนิโก้สนใจเทคนิคด้านความจำจากบรูโต่ แต่กลายเป็นว่าโมเซนิโก้ไม่ชื่นชอบแนวคิดของบรูโน่ จนมีความขัดแย้งกันรุนแรงและโมเซนิโก้ได้เรียกเจ้าหน้าที่วาติกันให้มาสอบสวนบรูโน่
22 พฤษภาคม, บรูโน่ถูกจับและส่งตัวไปยังเมืองเวนิชและต่อมายังโรมเพื่อไต่สวน
1592 ถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำในกรุงโรม
1600 20 มกราคม, พระสันตะปาปาคลีเมนต์ ที่ 8 (Pope Clement VIII) ตัดสินว่าบรูโน่เป็นพวกนอกรีต และให้มีการประหารชีวิตเขา
17 กุมภาพันธ์ ถูกประหารชีวิตโดยการเผาทั้งเป็น ที่ จตุรัสแคมโป เดอ ฟิโอริ (Campo de Fiori) ในกลางเมือง
เถ้ากระดูกของบรูโน่ถูกโยนลงในแม่น้ำทีเบอร์ (Tiber river) และผลงานของเขาทุกเล่มกลายเป็นหนังสือต้องห้าม