History of Quantum Mechanics
1877 ลุดวิก โบล์ตซมันน์ (Ludwig Boltzmann) เสนอไอเดียว่าระดับพลังงานทางพิสิกส์น่าจะมีสถานะที่ไม่ต่อเนื่อง 1900 แม็กซ์ แพลง (Max Plank) เสนอแนวคิดว่า พลังงานสามารถที่จะคงสถานะได้ในจำนวนของปริมาณซึ่งแน่นอน (energy can only exist in certain amounts) ซึ่งเขาเรียนมันว่า ควอนต้า (Quanta) 1905 อัลเบิร์ต ไอสไตน์ (Albert Einstein) เสนอแนวคิดว่าว่า แสงประกอบขึ้นมาจากโฟตอน (photons) ซึ่งเป็นพลังงานซึ่งไม่ต่อเนื่อง 1913 นีลส์ บอห์ร (Niels Bohr) เสนอแบบจำลองโครงสร้างอะตอม 1922 อาร์เธอร์ คอมพ์ตัน (Arthur Compton) ทำการทดลองซึ่งพิสูจน์ว่ารังสีแม่เหล็กไฟฟ้า (electromagnetic radiation) สามารถที่จะถูกมองว่าเป็นอนุภาคโฟตอนได้ 1923 หลุยส์ เดอ โบรกลี (Louis de Broglie) ค้นพบว่าอเล็กตรอน (electrons) มีพฤติกรรมเป็นคลื่นได้ 1925 – นีลส์ บอห์ร และเวอร์เนอร์ ไฮเซนเบิร์ก (Werner Heisenberg) เป็นแกนหลักในการสรุปหลักการณ์ของกลศาสตร์ควอนตัม ซึ่งรู้จักกันในชื่อ Copenhagen Interpretation – ไฮเซนเบิร์ก, แม็กซ์ บอร์น (Max Born) และปาสคาล จัวร์แดน (Pascal Jourdan)…