จอร์จี้ นิโคลาเยวิช บาบากิ้น (Георгий Николаевич Бабакин)
ผู้สร้างดาวเทียมโครจรรอบดวงจันทร์ครั้งแรก, ยานลงจอดบนดาวศุกร์ครั้งแรก, เก็บดินตัวอย่างจากดวงจันทร์ครั้งแรก
เกิดเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน 1914 ในครอบครัวที่มีฐานะยากจน พ่อของเขาชื่อนิโคไล (Nikolai) และแม่ชื่อมาเรีย (Maria) พ่อของเขาเสียชีวิตในปี 1917 แม่ของเขาแต่งงานใหม่ในปี 1920 เขาจึงย้ายไปอยู่ที่บ้านของพ่อเลี้ยง
บาบากิ้น เรียนจบการศีกษาพื้นฐานหลักสูตรเจ็ดปี จากโรงเรียนแห่งหนึ่งในมอสโคว์ ตอนอายุ 15 หลังจากนั้นในปี 1929 ก็เลือกเรียนคอร์สด้านการเป็นเจ้าหน้าที่วิทยุเทคนิค ซึ่งเป็นคอร์ส ที่จัดโดยสมาคมวิทยุ (Central Radio Laboratory of the Society of Radio Enthusiasts)
1929 พยายามจะสอบเข้าที่สถาบันสื่อสาร (Institute of Communucations) แต่ว่าไม่สำเร็จ
1930 บาบากิ้น เริ่มต้นอาชีพของเขาโดยการทำงานให้กับบริษัทโทรศัพท์มอสโคว์ (Moscow Telephone Company)
1936 ถูกเกณฑ์ทหาร เขาประจำในหน่วยทหารราบ ที่ 3 ในมอสโคว์ ( 3rd Infantry Regiment of Moscow, Rifle Division) แต่ว่าประจำอยู่แค่เจ็ดเดือน ตั้งแต่มกราคม ถึงกรกฏาคม ก็ปลดประจำการณ์ออกมาเนื่องจากเขามีปัญหาเรื่องหัวใจ บาบากิ้น จึงกลับไปทำงานเป็นเจ้าหน้าที่อาวุโส ของศูนย์กระจายเสียงในสวนสาธารณะกอร์กี (Gorky park)
1937 แต่งงานกับ แอนเน่ กอย์กแมน (Anne Goikhman ,Анне Яковлевне Гойхман) ลูกชายของพวกเขาชื่อนิโคลัส เกิดในปี 1944 , กรกฏาคม บาบากิ้นสามารถสอบเทียบวุฒิ เกรด 10 ได้ เขาจึงสมัครเข้าเรียนที่ All Union Correspondence Institute of Communication(MTUCI.ru) , พฤศจิกายน เขาก็ย้ายมาเรียนที่ Academy of Public Administration
1943 เข้าทำงานกับ Institue of Automation ซึ่งเป็นสถาบันที่ทำหน้าที่ควบคุมความปลอดภัยของอาวุธนิวเคลียร์ บาบากิ้น ทำงานอยู่ที่นี่จนปี 1949 และมีตำแหน่งเป็นหัวหน้าทีมวิศวะกร
1949 เข้าไปเกี่ยวข้องกับโครงการอวกาศของโซเวียต เมื่อต้องทำงานร่วมกับห้องทดลอง NII-88 ในการพัฒนามิสไซด์จากพื้นสู่อากาศ (SAM)
1951 เข้าเป็นสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์
เขาถูกย้ายไปยังห้องทดลอง OKB-301 ของลาว๊อชกิ้น (Semyon Lavockin) ซึ่งขณะนั้นกำลังพัฒนาจรวดครู๊สมิสไซด์ Burya (Буря) และระบบต่อต้านเครื่องบิน V-300 (В-300)
1960 เมื่อลาว็อชกิ้นเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวาย ระหว่างชมการทดสอบเครื่องบิน ว่ากันว่าเขาเสียชีวิตในอ้อมแขนของบาบากิ้น , นั่นทำให้ OKB-301 ถูกรวมเข้ากับ OKB-52 ของเชโลมี่ (Vladimir Chelomei)
1965 บาบากิ้น ได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าวิศวะกรออกแบบ ทำให้ OKB-301 กลับมาเป็นสำนักออกแบบอิสระอีกครั้ง ซึ่งในช่วงนี้ โคโรเลฟ (Sergey Korolev) ซึ่งกำลังพัฒนาจรวด N-1 เพื่อพามนุษย์ไปลงยังดวงจันทร์แข่งกับโครงการอพอลโล่ของสหรัฐ ทำให้โคโรเลฟยุ่งมาก และมอบหมายโครงการสำรวจอวกาศโดยยานไร้นักบินให้กับบาบากิ้น เพื่อทำยานสำรวจดวงจันทร์และดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ OKB-301 ของบาบากิ้น จึงกลายสภาพเป็นส่วนหนึ่งของ OKB-1 , ตลอดเวลาที่อยู่ในตำแหน่งเขาพัฒนาโครงการสำรวจดาวเคราะห์ของโซเวียตหลายโครงการ อาทิ โครงการ Luna, Mars, Venera, และ โครงการ Venus
1966 OKB-301 ภายใต้การดูแลของบาบากิ้น สามารถส่งยานอวกาศ ลูน่า-9 (Luna-9) ไปลงจอดบนพื้นผิวดวงจันทร์อย่างปลอดภัยได้เป็นครั้งแรก ในวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 1966
1967 12 มิถุนายน , ยานเวเนร่า (Venera-4) ของโซเวียต เข้าสู่ชั้นบรรยากาศของดาวศุกร์และส่งข้อมูลกลับมายังโลกได้สำเร็จ
1970 ได้เป็นสมาชิกของ Academy of Sciences
1971 3 สิงหาคม เขาเสียชีวิต โครงการสุดท้ายที่เขาทำคือการส่งยาน Lunakhod 1 (โครงการ Luna 17) หุ่นยนต์มีล้อ
ก่อนที่โครงการ Mars 2 และ Mars 3 ที่ส่งยานไร้นักบิน ไปลงบนผิวดาวอังคารในเดือนต่อมา ทั้งสองโครงการมีดาวเทียมสำหรับโครจรรอบดาวอังคารและหุ่นยนต์ที่ใช้ลงบนดาวอังคาร , โครงการ Mar 2 ดาวเทียมสามารถส่งภาพดาวอังคารกลับมาได้สำเร็จเป็นครั้งแรก และปล่อยยานของมนุษย์ลำแรกที่ลงบนดาวอังคารได้ แต่ว่าการลงจอดล้มเหลว ทำให้หุ่นยนต์ Prop-M rover ไม่ทำงาน , Mar 3 เป็นครั้งแรกที่ลงจอดบนดาวอังคารได้อย่างนิ่วนวล และ Prop-M Rover
17 พฤศจิกายน หุ่นยนต์ Lunokhod 1 ที่เขาสร้างลงบนดวงจันทร์สำเร็จ