Happiness held is the seed.

Happiness shared is the flower.

ความสุขที่เก็บเอาไว้คือเมล็ด

ความสุขที่แบ่งปันคือดอกไม้ 

John Harrigan

Mikhail Frunze

มิคาอิล ฟรุนซ์ (Михаил Васильевич Фрунзе)

ผู้นำกองทัพแดง ของบอลเชวิค ระหว่างสงครามกลางเมืองในรัสเซีย 1885-1925

ฟรุนซ์ เกิดในเมืองบิชเก๊ก (Bishkek) เมืองหลวงประเทศเติร์กเมนิสถานปัจจุบัน เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 1885 

 วาสิลี มิคาอิลโลวิช ฟรุนซ์ (Vasily Frunze, Василия Михайловича Фрунзе) เป็นเกษตรกรอยู่ในเขตเคอร์สัน (Kherson region) บริเวณตอนใต้ของประเทศยูเครนปัจจุบัน ก่อนที่เขาจะสมัครเข้าเป็นทหารในกองทัพเติร์เกสถาน (Turkestan ดินแดนเก่าแก่ตั้งแต่ยุคเปอร์เซีย ปัจจุบันอยู่ในรัสเซีย จีน และอัฟกานิสถาน)

แม่ของฟรุนซ์ ชื่อโซเฟีย โปปาว่า (Sophia Alexeevna Popova,офье Алексеевне Поповой)ฟรุนซ์เรียนหนังสือที่โรงเรียนเมือง Vernity (เปลี่ยนชื่อเป็นกรุง Almaty ,ประเทศคาซัคสถาน)

1904 เข้าเรียนที่สถาบันโพลีเทคนิคเซนต์ปีเตอร์เบิร์ก (St.Petersburg Polytechnic Institute)  และเข้าส่วนกับพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตย (RDLP,Russian Social Democratic Labour Party) 

1905 ในเหตุการณ์ Blood Sunday ฟรุนซ์ได้รับบาดเจ็บจากการปะทะกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ เขาบอกว่ามันกระตุ้นให้เขากระหายการเป็นผู้นำการปฏิวัติมากขึ้น
21 กุมภาพันธ์ 1907 เขาร่วมกับปาเวล กุเซฟ (Pavel Gusev) พยายามลอบสังหารนักการเมืองคนหนึ่ง แต่ว่าถูกจับตัวได้ในวันที่ 24 มีนาคม และถูกตัดสินประหารชีวิต แต่ว่าได้รับการลดโทษเป็นการทำงานหนัก 10 ปีแทน ระหว่างที่อยู่ในไซบีเรีย ฟรุนซ์ได้ก่อตั้งกลุ่ม War Academy ขึ้นมา เพื่อเผยแพร่ความคิดเกี่ยวกับการปฏิวัติ

1915 ประมาณเดือนสิงหาคน หลังจากถูกขังมานานกว่า 7 ปี เขาหลบหนีออกมาได้ และหลบหนีไปยังเขตชิต้า (Chita)

1916 เขาเดินทางกลับเข้ามายังมอสโคว์ โดยใช้พาสปอร์ตปลอม ใช้ชื่อว่า Mikhail Mikhailov

1917 หลังการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ฟรุนซืได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้ากองกำลังตำรวจประชาชนในมินส์ซ (Minsk) เบลารุส  และได้เป็นคณะกรรมการกองกำลังตะวันตก (Western Front Committee,солдатского комитета Западного фронта) ช่วงการปฏิวัตตุลาคม ฟรุนซ์นำกำลังกว่า 2 พันคนเข้ามายังมอสโคว์ เพื่อช่วยบอลเชวิคต่อสุ้กับกองทัพขาว

1920 ช่วงเดือนพฤศจิกายน กองทหารของฟรุนซ์สามารถยึดเอาไครเมียมาจากกองทัพรัสเซียขาวได้ โดยขับไล่กองทัพนายพลปีเตอร์ (Pyotr Wrangel) ให้หนีออกจากประเทศไป และยังสามารถกำจัดกลุ่มหัวรุนแรงของเนสเตอร์ (Nestor Makhno) ที่เคลื่อนไหวในยูเครนได้ด้วย

1921 ฟรุนซ์ ได้รับเลือกให้เป็นคณะกรรมการกลางของพรรคบอลเชวิค 

1924 2 มิถุนายน ได้รับเลือกให้เป็นแคนดิเดตที่จะได้เป็นสมาชิกโพลิตบุโร

1925 ได้รับเลือกให้เป็นประธานของสภากลาโหมเพื่อการปฏิวัติ (Revolutionary Military Council)ฟรุนซ์มีผลงานเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ทางทหารของเขา หลายเล่ม อย่าง

  • The Reorganization of the Red Army
  • Unified Military Doctrine and the Red Army
  • Front and Rear in Future War
  • Lenin and the Red Army


ฟรุนซ์ เสียชีวิตในวันที่ 31 ตุลาคม 1925 หลังการเข้ารับการผ่าตัดโรคแผลในสำไส้ และเกิดการติดเชื้อในกระแสเลือด ร่างของเขาถูกประกอบพิธีที่จตุรัสแดง ในวันที่  3 พฤศจิกายนเมืองหลวง Bishkek ในเคิร์ซกิซสถาน บ้านเกิดของฟรุนซ์ ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น Frunze เพื่อเป็นเกี่ยรติแก่เขา จนกระทั้งปี 1991 จึงถูกเปลี่ยนกลับมาใช้ชื่อเดิม แต่ว่าอาคารและถนนหลายแห่งยังคงมีชื่อของเขาอยู่ และที่รู้จักกันดีในยุคโซเวียต คือสถาบันทางการทหารชั้นสูง Frunze Military Academy ของโซเวียต

ภรรยาของฟรุนซ์ ชื่อ (С. А. Попова) มีลูกสาวหนึ่งคนและลูกชายหนึ่งคน ลูกสาวคนโตเป็นนักวิทยาศาสตร์ทางด้านชีวเคมี ดร.ทาเทียน่า (Татьяна Михайловна Фрунзе,Tatiana เกิดก่อน 1920)  ทีเมอร์ (Тимур Михайлович Фрунзе,Timur ,1923-1942) เขาเป็นนักบินและได้รับเหรียญฮีโรแห่งสภาพโซเวียตด้วย

Don`t copy text!