Literature can teach us how to live before we live, and how to die before we die. I believe that writing is practice for death, and for every (other) transformation human beings encounter.
หนังสือสามารถสอนให้เรารู้จักชีวิตก่อนที่เราจะรู้จักชีวิต, และสอนให้เราตายตอนที่เราจะตาย ฉันเชื่อว่าการเขียนนั้นคือการเตรียมพร้อมที่จะตาย, และเป็นการเตรียมพร้อมทำหรับการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างก่อนที่มนุษย์เราจะเผชิญหน้า