อาร์มิน ที. เว็กเนอร์ (Armin Theophil Wegner)
ผู้บันทึกภาพการฆ่าล้างเผ่าพันธ์ชาวอาร์เมเนีย (Armenian Genocide)
เว็กเนอร์ เกิดเมื่อวันที่ 16 ตุลาคม 1886 ในเมืองเอลเบอร์เฟล์ด (Elberfeld, Rhineland, Germany) ประเทศเยอรมัน
เขาจบปริญญาเอกทางด้านกฏหมาย หลังเรียนหนังสือจบเขาเริ่มออกเดินทางพจญภัยไปยังประเทศต่างๆ ทั่วยุโรป, อัฟริกาและเอเชียตะวันตก
1914 เมื่อเกิดสงครามโลก ครั้งที่ 1 เว็กเนอร์ได้สมัครเข้าเป็นอาสาสมัครพยาบาลที่ส่งไปอยู่ในโปแลนด์
1915 เขาเดินทางไปพร้อมกับกองทัพพันธมิตรของเยอรมันไปยังอ๊อตโตมัน และเขาก็ถูกส่งไปตะวันออกกลางในฐานะของสมาชิกของทหารสาธารณสุขเยอรมัน (German Sanitary Corps) ภายใต้บังคับบัญชาของจอมพลโคลมาร์ (Field Marshal Colmar Freiherr von der Goltz) ซึ่งเดินทางไปกับกองพลที่ 6 (Ottoman Sixth Army) ของอ๊อตโตมัน
ช่วงกลางปีเขาได้ข่าวเกี่ยวกับการสังหารโหดชาวอาร์เมเนียอย่างหนาหู เขาจึงเริ่มรวมรวมเอกสารต่างๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์ และพอถึงปลายปีเขาจึงออกเดินทางไปยังเอเชียไมเนอร์ (ตะวันออกของตุรกี) และซีเรีย เพื่อพยายามจะหาข้อมูล จนกระทั้งเขามาถึงที่ Deir ez-Zor จึงได้ถ่ายรูปศพชาวอาร์เมเนียจำนวนมากที่ถูกสังหารเอาไว้ได้
ทางการอ๊อตโตมันเมื่อรู้ว่าเว็กเนอร์บันทึกเหตุการณ์เกี่ยวกับการสั่งหารหมู่เอาไว้ ก็ได้ร้องเรียนไปยังเยอรมัน ทำให้เยอรมันมีหมายจับมายังเว็กเนอร์ สั่งให้เดินทางกลับประเทศและยึดหลักฐานบางส่วนของเขาไป แต่ว่าเว็กเนอร์สามารถซ่อนฟิล์มบางส่วนเอาไว้ใต้เข็มขัดของตัวเองได้
1919 วารสาร Berliner Tageblatt ตีพิมพ์จดหมายเปิดผนึกของเว็กเนอร์ ที่ส่งถึงประธานาธิบดีวิลสัน (Woodrow Wilson) ของสหรัฐฯ
ในปีเดียวกัน เว็กเนอร์ยังได้พิมพ์ The Road of No Return (Der Weg one Heimkehr) หนังสือรวมรวมจดหมายซึ่งเขาเขียนขึ้นระหว่างการหาข้อมูลเกี่ยวกับการฆ่าล้างเผ่าพันธ์
1920 แต่งงานกับลอล่า (Lola Landau) เธอเป็นชาวยิว , พวกเขามีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคน
1921 เว็กเนอร์ขึ้นในการณ์ในศาลในคดีของเตห์ลิเรียน (Soghomon Tehlirian) ชาวอาร์เมเนีย ที่สังหารตาลัต ปาชา (Mehmed Talaat Pasha) อดีตนายกรัฐมนตรีของอ๊อตโตมัน ซึ่งเป็นผู้ออกคำสั่งให้สังหารผู้อพยพชาวอาร์เมเนีย ซึ่งคดีนี้เตห์ลิเรียนพ้นความผิดเพราะศาลเห็นว่าเขามีปัญหาทางจิต
1922 พิมพ์ The Scream from Ararat (Der Schrei von Ararat) บันทึกคำให้การณ์ของชาวอาร์เมเนียที่เรียกร้องความยุติธรรม
1927/1928 เว็กเนอร์เดินทางไปยังสหภาพโซเวียต และหลังจากกลับมาเขาได้พิมพ์หนังสือ Five Fingers Over You ซึ่งเขาพยายามเขียนให้คนอื่นมองลัทธิคอมมิวนิสต์อย่างเป็นธรรมมากขึ้น
1933 เขาถูกตำรวจเกสตาโปของเยอรมันจับ หลังจากเขาประณามนโยบายของนาซีที่มีต่อชาวยิว โดยการเขียนจดหมายเปิดผนึกถึงฮิตเลอร์ (Adolf Hitler) เว็กเนอร์ถูกจับส่งตัวเข้าค่ายกักกันอยู่ช่วงหนึ่ง
1934 ได้รับการปล่อยตัว
1936 เขาหลบหนึออกจากเยอรมันมายังอิตาลี เขาดำรงชีวิตด้วยการเป็นนักเขียนอิสระ และสอนภาษาเยอรมัน
1939 ลอล่า ภรรยาของเว็กเนอร์ตัดสินใจที่จะเดินทางไปอยู่ในดินแดนปาเลสไตน์เพื่อสร้างประเทศอิสราเอลร่วมกับไซออนนิสต์ เธอจึงไดหย่ากับเว็กเนอร์
1940 เขาเริ่มใช้ชีวิตคู่กับอีรีน (Irene Kowaliska) จิตกรชาวโปแลนด์ ทั้งคู่มีลูกชายด้วยกันชื่อมิเชล (Michele Wegner)
1956 ได้รับรางวัล Order of Merit ของรัฐบาลเยอรมัน
1978 17 พฤษภาคม , เสียชีวิตในกรุงโรม ขณะอายุ 91 ปี