In everybody’s life there’s a point of no return. And in a very few cases, a point where you can’t go forward anymore. And when we reach that point, all we can do is quietly accept the fact. That’s how we survive.
ในทุกชีวิตมันมีจุดที่เมื่อไปถึงแล้วไม่สามารถย้อนกลับได้ และในบางกรณี, มันก็ยังมีจุดที่คุณไม่สามารถไปต่อได้ด้วยเช่นกัน และเมื่อเราไปถึงจุดนั้น, สิ่งที่เราทำได้คือการยอมรับมันให้ได้…นี่แหละ สอนเราว่าจะอยู่รอดได้อย่างไร