The grass grows over the graves, time overgrows the pain. The wind blew away the traces of those who had departed; time blows away the bloody pain and the memory of those who did not live to see their dear ones again-and will not live, for brief is human life, and not for long is any of us granted to tread the grass.

Травой зарастают могилы, — давностью зарастает боль. Ветер зализал следы ушедших, — время залижет и кровяную боль, и память тех, кто не дождался родимых и не дождётся, потому что коротка человеческая жизнь и не много всем нам суждено истоптать травы

ต้นหญ้าขึ้นเหนือสุสาน, เวลาขึ้นเหนือความเจ็บปวด สายลมพัดพาร่องรอยของคนที่จากไป เวลาลบคราบเลือดและความทรงจำของคนเหล่านั้นที่ไม่มีโอกาสได้เห็นคนที่พวกเขารักอีกต่อไป – เพราะชีวิตมนุษย์สั้น ไม่ยาวนาน ใครสักควรคนจึงควรที่จะลุกขึ้นมาย่ำหญ้าเหล่านั้น