Sir, he hath never fed of the dainties that are bred of a book;

he hath not eat paper, as it were; he hath not drunk ink: his

intellect is not replenished; he is only an animal, only sensible

in the duller parts

เขาไม่เคยกินของหวานที่อยู่ในหนังสือ

เขาไม่กินกระดาษ อย่างที่ควร, เขาไม่ดื่มน้ำหมึก

สติปัญญาของเขาจึงไม่เคยถูกเติม

เขาจึงเป็นแค่สัตว์ในแบบที่ว่าเขลา

Shakespeare, Love’s Labour’s Lost