Соломенный бычок (A little straw bull)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายแก่และหญิงชรา ทั้งคู่เป็นสามีภรรยากัน ในเวลาเช้าชายแก่จะออกไปทำงานนอกบ้านเพื่อหาน้ำมันทาร์ ทิ้งให้หญิชราอยู่บ้านทอผ้า แต่ว่าทั้งคู่มีรายได้แค่พอจ่ายเป็นค่าอาหารประทังชีวิตเท่านั้น ไม่เหลือเก็บเป็นสมบัติติดตัวเลย
หญิงชรารู้สึกกังวลใจในชีิวิตมากขึ้นทุกวัน จนกระทั้งเธอปรึกษากับสามีว่า
“เจ้าช่วยทำวัวให้ข้าสักตัวหนึ่งจากฟางแห้งได้หรือป่าว, จากนั้นเอาทาร์ ทามันให้ทั่วด้วย”
“เจ้าต้องการจะทำอะไรของเจ้า , เพี้ยนไปหรือป่าว , เจ้าจะเอาวัวฟางไปทำอะไร”
“ฉันรู้น่าว่าฉันจะทำอะไร, เจ้าแค่ต้องทำตามที่ฉันขอเท่านั้นเอง”
ไม่นานนักชายแก่ก็ทำวัวตัวเล็กตัวหนึ่งขึ้นมาจากฟางและเอาน้ำมันทาร์ มาป้ายทั้งด้านนอกและด้านในของวัวฟางตัวนั้น
วันรุ่งขึ้นหญิงชราก็เอาวัวฟางขึ้นไปบนเขา และเธอก็นั่งปั่นด้าย ไปจนกระทั้งหมดม้วน
ทันใดนั้นก็มีหมีมุ่งตรงมาที่วัวฟาง
“เจ้าเป็นใคร” หมีถาม
“ฉันเป็นวัวฟาง ที่ทาน้ำมันทาร์ไว้ที่หลัง"
"ขอน้ำมันทาร์ฉันบ้างได้หรือไม่ , เจ้าวัวฟาง , ฉันปวดหลังมากเลยและน้ำมันของเจ้าจะช่วยให้ฉันหายปวดได้” เจ้าหมีอ้อนวอน
แต่ว่าเจ้าวัวกลับยืนนิ่งและไม่ได้ตอบอะไร จนเจ้าหมีโมโห มันเอาเล็บตะปบที่เจ้าวัวฟาง แต่ปรากฏว่ามันไม่สามารถแกะกงเล็บของมันออกมาได้จากเจ้าวัวฟาง
มันจึงลากเจ้าวัวฟางหายไปในป่า
หญิงชราเห็นดังนั้นจึงวิ่งไปหาสามี ให้มาจับเจัาหมีไปขังในกรง
วันต่อมา หญิงชราขึ้นไปปั่นด้ายบนเนินเขาอีก เธอเอาเจ้าวัวฟางไปด้วย เธอนั่งร้องเพลงและปั่นด้ายไปจนกระทั้งด้ายหมด
ทันใดนั้นปรากฏว่ามีหมาป่า วิ่งมาที่เจ้าวัวฟาง
“เจ้าเป็นใคร” หมาป่าถามเจ้าวัวฟาง
“ฉันเป็นวัวฟา มีน้ำมันทาร์ อยู่บนหลัง” เจ้าวัวฟางตอบ
“ขอน้ำมันฉันบ้าง สุนัขอย่างฉันก็ปวดหลังบ่อยๆ "
"หยิบไปสิ”
จากนั้นเจ้าหมาป่าก็ใช้ฟันของมันพยายามที่จะคาบน้ำมันทาร์จากหลังของวัวฟา แต่ปรากฏว่าไม่สามารถดึงปากขอตัวเองออกมาได้ มันจึงลากเจ้าวัวฟางน้อยหายไปในป่า
หญิงชราซึ่งหลบอยู่ แอบตามไปดูว่าเจ้าหมาป่าคาบวัวของเธอไปไว้ที่ไหน แล้วก็ก้อกลับบ้านไปบอกชายแก่ให้มาจับมันเข้ากรง
ในวันที่สามหญิงชราขึ้นไปบนเนินเขาและปั่นได้อีก จนกระทั้งด้ายหมด
ทัันใดนั้นก็มีหมาจิ้งจอกกระโดดออกมาที่เจ้าวัวฟาง
“เจ้าเป็นใคร” สุนัขจิ้งจอกถาม
“ฉันเป็นลูกวัวฟาง มีน้ำมันอยู่บนหลัง” เจ้าวัวน้อยตอบ
“จงมอบน้ำมันทาร์ให้ฉัน” จิ้งจอกบอกพร้อมกับกระโดดเข้าโจมตีลูกวัวฟาง แต่ปรากฏว่าตัวมันเองติดกับวัวฟางจนดิ้นไม่หลุด
หญิงชรารีบวิ่งไปหาสามีและบอกให้เขามาจับมันเอาไว้
ตอนนี้พวกเขามีสัตว์สามตัวอยู่ในกรงแล้ว
ชายแก่เดินเข้าไปที่กรง และกำลังลับมีดให้คมกริบ
“เจ้าจะทำอะไรไร” เจ้าหมีถาม
ชายแก่ตอบว่า “หนังของเจ้าจะเป็นเสื้อคลุมที่อุ่นให้ฉันและภรรยาได้”
“อย่าฆ่าข้าเลย แล้วข้าจะหาน้ำผึ้งมาให้ท่านจำนวนมาก” เจ้าหมีขอร้อง
“เอางั้นก็ได้ แล้วเรามาดูกันว่าเจ้าจะโกหกหรือไม่” ชายแก่ตอบ จากนั้นเขาก็ปล่อยเจ้าหมีเป็นอิสระ
จากนั้นเขาก็ยังคงลับมีดต่อไปอีก
เจ้าหมาป่า จึงร้องถาม “ท่านจะทำอะไร”
“ขนขอเจ้าคงเป็นหมวกใบงามให้ภรรยาของข้าได้” ชายแก่ตอบ
“อย่าฆ่าข้าเลย แล้วข้าจะต้อนฝูงแกะจำนวนมากมาให้ท่าน”
ชายแก่จึงได้ปล่อยเจ้าหมาป่าไป และเริ่มลับมีดต่อ
“ท่านลับมีดของท่านเพื่ออะไร” เจ้าหมาจิ้งจอกร้องถาม
“หนังของเจ้าจะเป็นผ้าพันคอที่เหมาะสำหรับหญิงชราได้ใส่” ชายแก่ตอบ
“อย่างฆ่าข้าเลย แล้วข้าจะจับไก่ ห่าน หรือเป็ดมาให้ท่าน”
“เอางั้นก็ได้ ข้าจะปล่อยเจ้าไป ดูสิเจ้าจะโกหกหรือไม่” ชายแก่ปล่อยเจ้าจิ้งจอกเป็นอิสระ
ในรุ่งเช้าของวันใหม่ ปรากฏว่ามีเสียงอึกทึกที่หน้าบ้าน เมื่อสามีภรรยาออกไปดู ก็เห็นว่าเจ้าหมีเอาน้ำผึ้งป่าจำนวนมากมาให้
ส่วนเจ้าหมาป่า ก็ต้อนแกะฝูงใหญ่มา พร้อมกันไก่ และห่านจำนวนมาก จากเจ้าสุนัขจิ้งจอก
สามีภรรยาคู่นี้เอาของที่ได้รับไปขาย และกลายเป็นคนที่ร่ำรวย มีชีวิตอย่างสุขสบายตลอดไป