บอริส เยฟซีวิช เชอร์ต็อก (Борис Евсеевич Черток)
นักวิทยาศาสตร์ผู้บุกเบิกการออกแบบจรวดของรัสเซีย โซเวียต , รับผิดชอบระบบการควบคุม
เกิด 1 มีนาคม 1912 ในเมือง Lodz ในสมัยยังคงเป็นจักรวรรดิรัสเซีย ปัจจุบันเมืองนี้อยู่ในโปแลนด์ พ่อกับแม่ของเขามีเชื้อสายยิว พ่อชื่อ เยฟเซ่ (Евсея Менасеевич Черток) ทำงานเป็นคนเก็บเอกสารในโรงงานทอผ้า และแม่ชื่อ โซเฟีย (Софьи Борисовны Явчуновской)
1914 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 ทำให้ครอบครัวเขาอพยพมาอยู่ในกรุงมอสโคว์
1929 เซอร์ต็อก จบการศึกษาชั้นมัธยมปลาย แล้วเริ่มทำงานเป้นพนักงานในร้ายขายอุปกรณ์ไฟฟ้า เขามีความสนใจในเรื่องอิเล็กทรอนิกส์มากมาตั้งแต่สมัยเรียน
1930 ในช่วงปลายปี เขาย้ายมาทำงานในโรงงานหมายเลข 22 (Gorbunov) ซึ่งตอนนั้นเป็นโรงงานใหญ่ที่สุดในประเทศที่เกี่ยวข้องกับการบิน โดยเขาทำงานเป็นช่างแผนกอิเล็กทรอนิกส์
1933-1935 ทำงานในแผนกเกี่ยวกับอุปกรณ์วิทยุสื่อสาร
1935-1937 ได้เป็นหัวหน้าแผนกควบคุมการออกแบบอุปกรณ์สื่อสาร
1937-1938 เป็นหัวหน้าออกแบบอุปกรณ์สำหรับเครื่องบิน และอาวุธ , ในปีนี้เขาเริ่มทดสอบระบบเกียร์อัตโนมัติ
ได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าวิศวกรออกแบบระบบอิเล็กทรอนิสก์ของเครื่องบินสำหรับสำรวจขั่วโลกเหนือ
1934-1940 เขาเข้าเรียนในสถาบันพลังงานในมอสโคว์ (Moscow Energy Institute) และทำวิทยานิพนธ์จบเกี่ยวกับระบบอิเล็กทรอนิสก์สำหรับเครื่องบินขนาดใหญ่
1940-1945 มาทำงานในโรงงานหมายเลข 84 ของ วิคเตอร์ โบลโควิตินอฟ (Viktor Bolkhovitinov) ก่อนที่จะย้ายมายังโรงงานหมายเลข 293 และต่อมาที่ NCAP (НИИ-1 НКАП, Научно-исследовательском институте Народного комиссариата авиационной промышленности) ซึ่งเป็นสถาบันวิจัยของกระทรวงอุตสาหกรรมการบิน โดยทำงานในตำแหน่งหัวหน้าทีมออกแบบอุปกรณ์อิเล็กทรอนิสก์และชิ้นส่วน สำหรับระบบควบคุมอัตโนมัติ
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขาทำโครงการออกแบบระบบขีปนาวุธอัตโมมัติสำหรับเครื่องบินรบ และเครื่องยนต์จรวดแบบเชื้อเพลิงเหลว นอกจากนั้นยังออกแบบระบบควบคุมการจุดระเบิดเครื่องยนต์จรวดที่ใช้เชื้อเพลิงเหลวด้วย ซึ่งมีการนำมาทดสอบใช้กับจรวด BI-1 (БИ-1) ในปี 1942
1945-1947 ถูกส่งตัวมายังเยอรมัน ซึ่งเขาเป็นหนึ่งในทีมผู้เชี่ยวชาญของโซเวียตที่มาศึกษาเกี่ยวกับจรวด ซึ่งมีการตั้งสถาบันจรวดโซเวียต-เยอรมัน , เรบี้ ขึ้น (Soviet-German rocket institue, Rabe “Рабе”) ในแคว้นทรูรินเกีย (Thuringia) ซึ่งทำการศึกษาจรวด A-4 โดยทีมของโซเวียตยังมีนักวิทยาศาสตร์ระดับโลก อย่าง อเล็กซี อิเซฟ ( Aleksey Isaev )
1946 สิงหาคม เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยวิศวกรของ , และเป็นหัวหน้าสถาบันออกแบบระบบควบคุม หมายเลข 88 ซึ่งเขาได้มีการศึกษาจรวด V-2 ของเยอรมัน และนำมาพัฒนาเป็นจรวด R-1 (Р-1) ของโซเวียต
1950 เขาย้ายไปทำงานที่ OKB-1 (Energia) ของโคโลเลฟ (Sergei Korolev) โดยเป็นผู้ช่วยในการออกแบบระบบควบคุมของจรวด โดยตอนนั้น แยงเกล (Michael Yangel) เป็นหัวหน้าทีมออกแบบระบบควบคุม
1968 ได้รับแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกของ USSR,Academy of Sciences ทำงานในแผนกของเครื่องกลและระบบควบคุม
1974 เซอร์ต็อก ได้เป็นรองหัวหน้าทีมออกแบบระะบควบคุม (Deputy cheif designer of control systems) ซึ่งเขาอยู่ในตำแหน่งนี้ต่อเนื่องมาจนปี 1992
1990 เป็นสมาชิกของ International Academy of Astronuatics เขายังเป็นสมาชิกกิตติมาศักดิ์ของสถาบัน Russian Academy of Astronautics, International Academy of Informatization
1993 เขาเป็นหัวหน้าทีมที่ปรึกษา ของ Energia
เชอร์ตอฟ มีผลงานเกี่ยวข้องกับจรวด, มิสไซด์, ดาวเทียม, เครื่องบิน นับไม่ถ้วน ตั้งแต่การออกแบบขีปนาวุธระกลางใกล้-ไกล , ออกแบบมิสไซด์ สำหรับเพดานบินสูง, ออกแบบจรวดสำหรับโครงการอวกาศ เขามีส่วนในการส่งดาวเทียมสปุตนิกและยูริ กาการิน สู่อวกาศ และร่วมในโครงการการส่งยานสำรว ดวงจันทร์,ดาวอังคาร, ดาวศุกร์ ของโซเวียต ร่วมสร้างดาวเทียมสื่อสารทางทหาร Molniya-1, Zenith
เชอร์ตอฟ ยังทำงานเป็นอาจารย์สอนมานานกว่า 50 ปี ในสถาบันฟิสิกแห่งมอสโคว์ (Mosow Physical Technical Institute) และยังสอนที่บัวแมน (Bauman, Moscow State Techical Universtiy) ด้วย
- เหรียญ “For Defense of Moscow” (1944)
- Order of the Red Star (1945)
- USSR State Prize (1957,1976)
- Orders of Lenin (1956,1961)
- Hero of Socialist Labour (1961)
- Order of the October Revolution (1971)
- the Red Banner of Labor (1975)
- เหรียญ Order “For Merit” ชั้นที่ 4 (1996) (Орден За заслуги перед Отечеством)
- เหรียญทอง BN Petrova (1992)
- เหรียญ SP. Korolev (2008)
- St. Andrew Prize “For Fiath and Loyalty (2010)
เสียชีวิต 14 ธันวาคม 2011 อายุ 99 ปี ในกรุงมอสโคว์ , ท่านมีผลงานเขียนหนังสือหลายเล่ม รวมทั้ง Rocket and People ที่ถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษ ด้วย