Happiness held is the seed.

Happiness shared is the flower.

ความสุขที่เก็บเอาไว้คือเมล็ด

ความสุขที่แบ่งปันคือดอกไม้ 

John Harrigan

Vladimir Myasishchev

วลาดิมีร์ มึยสิเชฟ (Владимир Михайлович Мясищев)

ผู้สร้างเครื่องบิน M50,  Atlant

มึยสิเชฟ เกิดเมื่อวันที่ 28  กันยายน 1902 ในเมืองเยเฟรมอฟ (Yefremov, Tula Oblast) ในตูล่ารัสเซีย

1920 เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเทคนิคมอสโคว์ (Moscow State Techinical University, www.bmstu.ru

1926 หลังสำเร็จการศึกษาได้เข้าทำงานกับตูโปเลฟ (Tupolev Design Bureau) โดยมีส่วนร่วมในโครงการสร้างเครื่อง TB-1, TB-3, ANT-20 โดยเป็นผู้ช่วยของบอริส ลิซูนอฟ (Boris Lisunov)

1927 แต่งงานกับเยลิน่า สเปเดียโรว่า (Elena Spendiarova) ลูกสาวขออเล็กซานเดอร์ สเปนเดียรอฟ (Alexander Spendiarov) นักประพันธ์อาร์เมเนีย , ทั้งคู่มีลูกด้วยกันหนึ่งคนชื่อมาเรีย (Maria

1937 เดินทางมาสหรัฐอเมริกา เพื่อศึกษาการออกแบบเครื่องบิน Douglas DC-3

1938 4 มกราคม, เขาถูกจับซึ่งในเวลานั้นมีนักวิทยาศาสตร์หลายคนถูกจับโดยข้อหาเป็นสายลับ หรือติดต่อกับฝ่ายตรงข้าม  แต่ระหว่างการถูกควบคุมตัวในฐานะนักโทษก็ทำงานในเรือนจำให้กับหน่วย NKVD  ในแผนกออกแบบที่ 29 (No.29 Central Design Bureau) โดยเป็นผู้ช่วยของเปตล์ยากอฟ (Vladimir Petlyakov) ซึ่งก็ถูกจับเช่นเดียวกัน  ซึ่งระหว่างนั้นมีเปตล์ยากอฟทำการพัฒนาเครื่องบินทิ้งระเบิด Pe-2 อยู่

1940 ความผิดของเขาได้รับการยกเลิก มีย์สิเชฟกลายเป็นหัวหน้าฝ่ายออกแบบของหน่วย 29 เดิม และเริ่มออกแบบเครื่อง DVB-102 เครื่องบินทิ้งระเบิดระยะไกลที่มีเพดานบินสูง เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดลำแรกที่ห้องของนักบินเป็นห้องควบคุมแรงดันอากาศ

1942 เปตล์ยากอฟเสียชีวิตอย่างกระทันหัน มึย์สิเชฟ ได้กลายเป็นหัวหน้าโรงงานหมายเลข 22 ในคาซาน ช่วงระหว่างสงครามโลก ซึ่งมีการผลิตเครื่องบิน Pe-2 และเขาได้พัฒนาเป็นเครื่องรุน Pe-2i ซึ่งสามารถบินได้เร็วกว่าเครื่องบินของเยอรมัน

1947 เป็นอธิการบดีของสถาบันการบินมอสโคว์ (Moscow Aviation Institute)

1951 24 มีนาคม, OKB-23 Myasishchev ได้รับอนุญาตจากรัฐบาลให้ตั้งขึ้น ตามที่มีย์สิเชฟ เสนอแผนการสร้างเครื่องบินรบที่สามารถบินได้ไกลเกิน 10,000 กิโลเมตร หลังก่อตั้งเพียง 10 เดือน เครืองบิน M-4 เครื่องบินทิ้งระเบิดที่ใช้เครื่องยนต์เจ็ต และสามารถเติมเชื้อเพลิงกลางอากาศได้ก็เสร็จ แม้ว่าจะสามารถบินได้ไกลเพียง 8,000 กิโลเมตร

ช่วงปี 50s เขาได้รับคำสั่งให้พัฒนาเครื่องบินรบสำหรับตั้งมิสไซด์ได้ ซึ่งมีเครื่อง M-50, M-55, M-57 ออกมา

1960 OKB-23 ถูกปิดตัวลง,  มึย์สิเชฟได้เป็นผู้อำนวยการของสถาบัน TsAGI ศูนย์กลางการวิจัยอากาศพลศาสตร์ของโซเวียต

1976 มีส่วนร่วมในโครงการกระสวยอวกาศ Buran 

1978 14 ตุลาคม , เสียชีวิตในมอสโคว์

เครื่อง VM-T Atlant ถูกออกแบบขึ้นเมื่อมึย์สิเชฟ ได้รับการร้องขอให้ช่วยหาพาหนะสำหรับขนเชื้อเพลิงจรวดไปยังศูนย์อวกาศไบโคนูร์ในคาซัคสถาน ซึ่งมีระยะทางไกล มึย์สิเชฟ จึงได้ใช้แบบของเครื่อง M-4 มาปรับใหม่ และติดตั้งถังเชื้อเพลิงไว้เหนือลำตัวเครื่องบิน  แต่ Atlant ได้ออกบนิครั้งแรกในปี 1981 หลังมีย์สิเชฟเสียชีวิตไปแล้ว

Don`t copy text!