อฟานาซี นิกิติน (Афанасий Никитин)
ผู้เขียน The Voyage beyond three seas

นิกิติน เกิดที่เมืองทีเวอร์ (Tver) ประเทศรัสเซีย นิกิตินน่าจะเป็นชาวรัสเซียคนแรกที่เดินทางไปยังอินเดีย และเป็นชาวยุโรปคนที่สองหลังจากนิคโคโล เดอ คอนติ (Niccolo de Conti) พ่อค้าชาวอิตาลี
ปูมหลังในชีวิตวัยเด็กก่อนการเดินทางของเขาไม่แน่ชัด นักประวัติศาสตร์บางคนคาดว่าเขาเกิดในปี 1433

นิกิตินได้ร่วมเดินทางกับคาราวานสินค้ากับคณะทูตของรัสเซียซึ่งถูกส่งมาโดยแกรนด์ดุ๊กแห่งมัสโชวี่ (Grand Duke of Muschovy) ไปยังเมืองชีร์วาน (Shivan) ซึ่งมีพื้นที่อยู่ในอาร์เมเนียและอาเซอร์ไบจันในปัจจุบัน  แต่ว่าเมื่อมาถึงยังริมฝังแม่น้ำโวลก้า คาราวานสินค้าได้ถูกโจรปล้นทำให้นิกิตินสูญเสียสินค้าของเขาที่นำมาจนหมด
นิกิตินเมื่อไม่มีทรัพย์สินใดๆ เขาก็ออกเดินทางต่อไปจนกระทั้งไปถึงเดอร์เบ็นต์ (Derbent) บริเวณสาธารณรัฐดาเกสถาน (Republic of Dagestan) ทางตอนใต้ของรัสเซีย ซึ่งที่เดอร์เบ็นต์นิกิตินได้พบกับชาวอินเดียป็นครั้งแรก เขารู้สึกประหลาดใจกับรูปลักษณ์ของชาวอินเดียที่มีสีผิวแตกต่างกับเขา และชาวอินเดียผู้นั้นแถบจะไม่สวมเสื้อผ้าปกปิดร่างกายเลย ชาวอินเดียบอกกับเขาว่าพวกเขานับถือพุทธ
1466 (1469) นิกิติน เดินทางมุ่งหน้าไปจนถึงอินเดีย โดยใช้เวลากว่า 6 สัปดาห์ล่องเรือผ่านทะเลอราเบีย นิกิตินขึ้นฝั่งอินเดียครั้งแรกที่รัฐกุจราช (Gujarat) จากนั้นได้เดินทางทางทะเลจากคามเบย์ (Cambay) ไปยังชวล (Chaul) ซึ่งเขาบรรยายผู้คนที่เมืองนี้ว่า ผู้หญิงปล่อยผมและไม่สวมเสื้อเพื่อปิดหน้าอก เขาอาศัยอยู่ในอินเดียนาน 3 ปี โดยได้เดินทางจากเกราล่า (Kerala) ไปยังศรีลังกา (Sri Lanka) ช่วงเวลาที่นิกิตินอยู่ในรัฐบาห์มานิ (Bahmani Sultanate) ของอินเดียซึ่งปกครองด้วยศาสนาอิสลาม รัฐนี้อยู่ในช่วงที่กำลังเสื่อมลงเพราะสุลต่านกำลังทำสงครามกับรัฐวิจายานาการ์ (Vijayanagar Kingdom) ซึ่งเป็นรัฐที่นับถือฮินดู
นิกิตินบันทึกเอาไว้ว่าเขาถูกสุลต่านของบาห์มานิยึดเอาม้าไป แต่เมื่อรุ้ว่าเขาเป็นชาวรัสเซียซึ่งไม่ได้นับถือศาสนาอิสลาม สุลต่านก็เสนอว่าจะคืนม้าและมอบเงินให้อีกจำนวนหนึ่งถ้าเขายอมเปลี่ยนศาสนา ซึ่งดูเหมือนนิกิตินจะแกล้งเปลี่ยนศาสนาไปเพื่อเอาตัวรอด โดยไมีชื่อเป็นมุสลิมว่า โคจา ยุซุฟ โครซานี่(Khoja Yusuf Khorasani) และได้เข้าร่วมถือศีลในช่วงรอมฏอน ต่อมานิกิตินได้รับความช่วยเหลือจากโคจา โมฮัมเหม็ด (Koja Mohammed) เพื่อนของเขาจึงสามาถหนีออกมาได้
เขาเดินทางต่อไปยังไบดาร์ (Bidar~Karnnataka) ซึ่งเป็นรัฐฮินดู นิกิตินบอกว่าชาวฮินดูมีหลายลัทธิมาก แต่ก็สบายใจกว่าที่จะอยู่กับชาวฮินดู เพราะต่างลัทธิก็ทำตามวัตรปฏิบัติของตนไปโดยไม่ยุ่งเกี่ยวกัน แต่ว่าแต่ละลัทธิก็มีความเหมือนกันคือเชื่อในพระเจ้าและไม่มีใครกินเนื้อวัว
เขาเดินทางต่อมายังปาร์วัต (Parat) เมืองริมฝั่งแม่น้ำกฤษณะ ซึ่งที่นี้มีวัดสวยงามมากมาย และผู้หญิงก็แต่งกายกันด้วยเครื่องประดับที่สวยงาม
นิกิตินเดินทางต่อมาจนถึงคาลิคัต (Calicut) เมืองริมฝั่งทะเล ซึ่งที่เมืองนี้ปลูกเครื่องเทศหลากหลายประเภท
จากคาลิคัตเขาเดินทางข้ามทะเลมายังศรีลังกา
1471 (1474) หลังจากเดินทางท่องไปในอินเดียกว่า 3 ปี เขาเดินทางกลับรัสเซีย โดยได้ล่องเรือออกจากดับฮอล (Dabhol) มายังไครเมีย และเข้ารัสเซียตอนกลาง
1472 (1475) นิกิตินเสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับรัสเซีย บริเวณสโมเลนส์ก (Smolensk)
หลังจากนิกิตินเสียชีวิตไปหลายปี งานเขียนของเขาก็ถูกเรียบเรียงขึ้นใหม่ และพิมพ์ออกมาในชื่อ The Voyang Beyond Three Seas

1955 ที่เมืองทีเวอร์บ้านเกิดของนิกิติน ได้มีการสร้างอนุเสารีย์ระลึกถึงเขา