Life does not come with instructions on how to live, but it does come with trees, sunsets, smiles and laughter, so enjoy your day.

ชีวิตไม่ได้มาพร้อมกับคู่มือการใช้ชีวิต

แต่ชีวิตมาพร้อมกับต้นไม้, พระอาทิตย์ตก, รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ 

―Debbie Shapiro

Road of Life

RIA NovostiNine Hundred Terrible Days in the Life of LeningradThe Siege of Leningrad (1941 – 1945)

12:40 22/11/2011 On this day 70 years ago, a road over Lake Lagoda, quickly dubbed the Road of Life, was opened to let hundreds of thousands of Leningrad residents escape the terrors of the Nazi siege.>>

70 ปี ถนนแห่งชีวิต , มันถูกสร้างขึ้นตอนสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อกองทัพนาซีบุกล้อมเมืองเลนินกราดเอาไว้ เลนินกราดเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ ในปฏิบัติการบาร์บารอซซ่า (Operation Barbarossa) แผนการบุกโซเวียตของนาซีเยอรมัน

กองทัพนาซีนั้นสามารถปิดล้อมเมืองเอาไว้ได้โดยสมบูรณ์ตั้งแต่วันที่ 8 กันยายน  1941 โดยนับจากวันที่เมือง Shlisselburg ถูกยึด มันเป็นเส้นทางบนบก เส้นสุดท้ายในการเดินทางจากเลนินกราดไปยังแผ่นดินใหญ่ ตอนนั้นภายในเมืองมีพลเมืองกว่า 2.5 ล้านคน โดยเป็นเด็กกว่า 400,000 คน และเหลืออาหารเพียงพอแค่ 1 เดือน

ทางเดียวที่กองทัพรัสเซียจะนำอาวุธและพลเมืองหนีออกจากการปิดล้อมได้ คือ การสร้างถนนเส้นใหม่ขึ้นมา โดยการตัดถนนผ่านทะเลสาบ ลาโดก้า (Ladoga Lake) ซึ่งช่วงฤดูหนาวนั้นกลายเป็นน้ำแข็ง ชื่อทางการของถนนเส้นนี้ คือ  Военно-автомобильная дорога № 101 (Military road no. 101) 

1941       12 กันยายน มีขบวนเกวียน 2 ขบวน นำเอา ข้าว 626 ตัน และแป้งอีก 116  ตัน  ผ่านเส้นทางยาวกว่า 30 กิโลเมตร เข้ามายังเมืองตรงฝั่งตะวันตกของทะเลสาบ ที่มีประภาคาร Osinovets  วันนี้เลยถือเป็นวันเริ่มต้นของ ถนนแห่งชีวิต เส้นนี้

              17 พฤศจิกายน  มีการส่งทีมสำรวจสองกลุ่ม เพื่อหาเส้นทางในการสร้างถนนบนทะเลสาบ

              20 พฤศจิกายน เส้นทางสายแรก จากหมู่บ้าน Kokorevo ไปยัง Kobona เริ่มเปิดใช้งาน แต่ว่าการเดินทางไม่ได้เป็นไปอย่างง่ายได้ เพราะทางเยอรมันเองก้รู้ว่าโซเวียตจะมีการตัดถนนเส้นนี้ ดังที่ปรากฏในบันทึก วันที่ 26 พฤศจิกายน ของนายพล Halder ว่า “ศัตรูกำลังสร้างเส้นทางเพื่อลำเลียงกองทัพและขนส่งผ่านทะเลสาบโดโรก้า เริ่มที่ปากแม่น้ำโวลคอฟ (Volkhov)" 

บนถนนแห่งชีวิตนั้น ทหารโซเวียตมีการนำปืนต่อต้านอากาศยานไปติดตั้งไว้เพื่อคอยป้องกันเครื่องบินท้ิงระเบิดของเยอรมันด้วย

ระหว่างฤดูหนาวในปี 1941-1942 นั้น ถนนสายชีวิต นี้มีอายุอยู่ได้ 152 วัน จนกระทั้ง 24 เมษายน  1942  สามารถอพยพคนได้กว่าห้าแสนห้าหมื่นคนร่วมกับทหารที่บาดเจ็บ และยังใช้ลำเลียงเครื่องจักรออกจาเมือง

1942        23 พฤษภาคม มีการสำรวจเส้นทางใหม่อีกครั้ง และช่วงฤดูร้อน ได้มีการท่อส่งน้ำมัน และสายไฟฟ้า ใต้ทะเลสาบ ความยาวกว่า 30 กิโลเมตร  ส่วนหนึ่งเพื่อที่จะใช้เป็นพลังงานในการเดินเครื่องโรงไฟฟ้า Volkhov  และพอเดือน 19 ธันวาคม 1942 – 30 พฤษภาคม 1943 ถนนสายนี้ก็ถูกใช้ได้อีก 101 วัน ในช่วงเวลานี้สามารถขนอาหารได้กว่า 200 ตัน และอพยพประชาชนได้เกือบ 9 แสน

1943        12 มกราคม โซเวียตใช้ปฏิบัติการที่มีชื่อเรียกว่า Operation Spark เพื่อพยายามขับไล่ทหารเยอรมันจากแผ่นดินตอนใต้ของทะเลสาบลาโดก้า 

                18 มกราคม ทหารโซเวียตสามารถยึดเอาเส้นทางผ่าน Shilsselburg คืนมาได้ ความยาว 60 กิโลเมตร แต่ว่าถนนแห่งชีวิตนี้ยังคงถูกใช้งานต่อไป เพราะว่าการลำเลียงผ่านเส้นทางนี้ยังมีข้อจำกัด จนกว่าเลนินกราดถูกปลดปล่อยอย่างแท้จริงในปีต่อมา

แม้ว่าถนนแห่งชีวิตนี้จะรักษาชีวิตผู้คนไว้ได้จำนวนมาก แต่ว่ากว่าที่เยอรมันจะพ่ายแพ้กลับไปนั้น เลนินกราดถูกล้อมไว้ยาวนานกว่า 900 วัน  จนถึง  มีคนเสียชีวิตเกือบล้านคนแค่เมือง ๆ เดียว มีเพียง 3% ที่ตายเพราะระเบิด ที่เหลือนั้นเสียชีวิตจากการขาดอาหาร

27 มกราคม 1944  เป็นวันที่ถือว่าสิ้นสุดการปิดล้อมเลนินกราด เมื่อกองทัพโซเวียตจากเลนินกราดและเมืองโวลคอฟ สามารถขับไล่กองทัพนาซี ที่ 18 ให้ล่าถอยไปได้ สิ้นสุดการปิดล้อมเลนินกราด 

Don`t copy text!