กาลครั้งหนึ่งนานมากแล้ว เกาะแห่งหนึ่งชื่อว่าบุยาน (Buyan) บนเกาะแห่งนี้มีบ้านเรือนสร้างด้วยไม้อยู่จำนวนหนึ่ง ซึ่งในบ้านเหล่านั้นมีชายหญิงแคระ ชราอาศัยอยู่ พวกเขาอาศัยอยู่ด้วยฐานะที่ยากลำบาก ชายชรามีทำงานสานอวนและประมง แต่ว่าปลาที่จับมาได้นั้นมีจำนวนเล็กน้อยเหลือเกิน แค่พอประทั้งชีวิตในวันหนึ่งๆ เท่านั้น อยู่มาวันหนึ่งชายแก่นำแหออกไปทอดแห และเมื่อเหวี่ยงแหลงไปเขารู้สึกได้ว่ามีปลาติดแหแล้ว แต่ว่าแหกลับหนักผิดปกติ เขาคิดว่ามันคงเป็นปลาตัวใหญ่มาก แต่เมื่อดึงแหขึ้นมาจากน้ำแล้ว เขากลับพบว่าในแหว่างจนเกือบจะไม่มีอะไรเลย แต่ก็สังเหตุเห็นว่ามีปลาตัวเล็กๆ ตัวหนึ่ง มันต่างจากปลาทั่วไปตรงที่มันเป็นปลาทองคำ ทันใดนั้นเจ้าปลาทองคำก็พูดกับชายแก่ด้วยภาษามนุษย์ว่า “อย่าจับฉันไปเลย ชายแก่! ปล่อยข้ากลับไปยังทะเลเหอะ แล้วข้าจะทำประโยชน์ให้ท่านได้ ข้าจะหาสิ่งอะไรก็ตามที่ท่านต้องการมาให้” ชายแก่ใช้เวลาคิดนิดหนึ่ง ก่อนจะบอกว่า “ฉันไม่ได้ต้องการอะไรจากเจ้าหรอก กลับทะเลของเจ้าไปซะเถอะ” จากนั้นชายแก่ก็เหวี่ยงเจ้าปลาทองคำกลับลงไปในน้ำทะเล เมื่อกลับไปบ้าน หญิงแก่ถามสามีว่าได้อะไรกลับมาบ้าง ชายชราก็บอกกับหญิงแก่ว่าเขาจับอะไรไม่ได้เลย นอกจากปลาเล็กๆ ที่เป็นทองคำตัีวเดียว และได้ปล่อยมันกลับมาบ้านแล้ว นั้นทำให้หญิงชราโกรธ และเอาแต่บ่นชายชราทั้งคืน “เจ้าโง่ เราแทบไม่มีอะไรจะกินอยู่แล้ว นั้นคือสิ่งที่คุณทำ” ชายชราเดินด้วยความหง่อย ออกไปที่ชายฝั่ง ,เจ้าปลาทองคำ โผล่ขึ้นมาจากน้ำทะเล และมันก็ถามชายชราว่าต้องการสิ่งใด , ชายแก่บอกว่าภรรยาของเขาต้องการขนมปังจำนวนหนึ่ง , ปลาทองคำบอกให้ชายชรากลับไปที่บ้าน แล้วเขาจะเจอกับขนมปังจำนวนมาก เมื่อชายชรากลับไปที่บ้านแล้วก็พบกับขนมปังมากมาย แต่ภรรยาของเขาก็เริ่มบ่นอีกว่า ถังซักผ้าที่บ้านมันทั้งเก่าและรั่่ว เธอไล่สามีให้กลับไปของร้องเจ้าปลาสีทองอีก และสามีก็ทำตาม เจ้าปลาสีทองโผล่ขึ้นมาจากท้องทะเลอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงชายชรา เจ้าปลาบอกให้ชายชรากลับไปที่บ้าน แล้วจะเจอกับอ่างใบใหม่ เมื่อชายชรากลับไปที่บ้านยังไม่ทันจะเข้าบ้าน ก็เจอหญิงชรารออยู่ เธอยังโกรธ อยู่ และด่าชายชรา บอกว่าให้ไปขอบ้านหลังใหม่ที่ดีกว่ากระท่อมพุๆ นี้ด้วย เธอไม่อาจทนอยู่ในกระท่อมได้อีกต่อไป ชายชรากับไปที่ชายทะเล เรียกเจ้าปลาทองคำอีก และมันก็โผล่มาจากทะเล โดยยืนบนคลื่นด้วยหางของมัน “ท่านต้องการสิ่งในหรือ ชายแก่” เจ้าปลาทองคำถาม “ภรรยาข้า นางอยากได้บ้านหลังใหม่แทนกระท่อมเก่าๆ ของเรา” ปลาทองคำบอกให้ชายชรากลับไปที่บ้านแล้วเขาจะได้บ้านหลังใหม่ เมื่อชายชรากลับไปที่บ้านแล้วเขาก็พบว่ากระท่อมหลังเก่ากลายเป็นบ้านไม่ที่สร้างด้วยซุงสวยงาม แต่หญิงแก่ ภรรยา ยังไม่หายโกรธ เดินมาต่อว่าสามี “เจ้าโง่ เจ้ามันมีโชคแต่ไม่รู้จักใช้ จงกลับไปบอกปลาของเจ้าว่า ข้าไม่ต้องการเป็นภรรยาของชาวเลแก่ๆ อย่างเจ้าแล้ว ข้าอยากเป็นท่านหญิงสูงศักดิ์” ชายชราเดินกลับไปที่ทะเล เล่าความทุกข์ของตนเองให้ปลาทองคำฟังอีกครั้ง และเจ้าปลาก็ประทานพรให้ตามที่ขอ ชายชรากลับมาบ้าน พบว่าบ้านจากไม้ซุงได้กลายเป็นบ้านที่สร้างด้วยอิฐถือปูน สามชั้น พร้อมด้วยคนรับใช้ มีสวนและห้องครัว ชายชรารีบวิ่งเข้าไปในบ้าน และเห็นภรรยาอยู่ในชุดผู้ดีสูงศักดิ์ ทว่าหญิงชรากลับไม่สนใจเขา และด่าว่าชายแก่ที่ถือดี อ้างตัวเองเป็นสามี หญิงชราไล่ชายแก่ไปทำงานเป็นคนรับใช้ในสวน นั้นทำให้ชายแก่เสียใจมาก ต่อมาวันหนึ่งหญิงชรารู้สึกเบื่อที่จะเป็นหญิงสูงศักดิ์แล้ว เธอได้เรียกชายชรามาหา และบอกความต้องการใหม่แก่ชายชรา “ข้าเบื่อที่จะเป็นผู้ดีเช่นนี้เต็มทนแล้ว จงไปหาปลาของเจ้า และขอให้มันทำให้ข้ากลายเป็นราชินีแทน” ชายชราทำตามคำขอของภรรยา เขาเดินไปที่ทะเล และเรียกเจ้าปลาทองคำให้โผล่ออกมา “ภรรยาข้าต้องการเป็นราชินี” เจ้าปลาทองคำ บอกให้ชายแก่เดินกลับไปที่บ้านแล้วเขาจะพบสิ่งที่เขาต้องการ ชายชรากลับไปที่บ้าน แล้วพบว่าบ้านของเขาได้กลายเป็นปราสาท มีทหารเฝ้ายาม ถือปืนไรเฟิ้ลอยู่หน้าประตู ภรรยาของเขาแต่งกลายด้วยชุดสวยงามเหมือนราชินี ยืนอยู่ที่ระเบียงบนปราสาทสูง เพื่อตรวจแถวกองทหารที่กำลังถวายเกียรติยศ เวลาผ่านไป หญิงแก่เบื่อที่จะเป็นราชินีอีกแล้ว เธอสั่งให้ทหารไปพาตัวชายชรามา แล้วสั่งสามีเธอว่าให้ไปหาปลาทองคำอีกครั้ง “ฉันต้องการเป็นจ้าวแห่งท้องทะเล ปลาทุกตัวต้องอยู่ใต้อำนาจฉัน” ชายแก่เดินไปที่ทะเล “เจ้าปลาน้อย เจ้าปลาน้อย” ชายชราพยายามเรียกเจ้าปลาน้อยอยู่นาน แต่มันก็ไม่โผล่มา ท้องทะเลดำสนิทและมีคลิ่นรุนแรง ชายแก่พยายามเรียกเจ้าปลาท้องคำต่อไปจนมันโผล่มา … “ท่านต้องการสิ่งใด” ปลาทองคำถาม “ภรรยาข้า นางต้องการเป็นเจ้าแห่งท้องทะเล ควบคุมคลิ่น สั่งการฝูงปลาได้” ชายชราตอบ เจ้าปลาทองคำว่ายกลับไปยังทองทะเล โดยไม่ได้พูดอะไรกับชายชราอีก และเมื่อชายชรากลับไปถึงบ้าน ก็พบว่ามันได้กลับเป็นกระท่อมพังๆ หลังเก่า และหญิงแก่นั่งอยู่ในบ้าน เหมือนกับเมื่อก่อนที่เขาเคยเป็น