กีบเงิน (серебряное копытце)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีนายพรานม่ายคนหนึ่ง เขามีชื่อว่า โกโกวานย่า (Kokovanya) เขามีลูกเลี้ยงอยู่คนหนึ่งชื่อว่าดาร์ยอนก้า (Daryonka) เธอเป็นเด็กสาวกำพร้าและยากจนซึ่งนายพรานเก็บมาเลี้ยง
โกโกวานย่า และดาร์ยอนก้า แม้ว่าจะไม่ใช่ครอบครัวที่ร่ำรวยแต่ว่าชีวิตปานกลาง ไม่ได้ยากลำบากอะไร เวลาที่นายพราณออกไปล่าสัตว์ ดาร์ยอนก้าจะมีหน้าที่คอยดูแลบ้านและทำอาหาร เธอมีสัตว์เลี้ยงอยู่ตัวหนึ่งเป็นแมว
ในตอนกลางคืนก่อนที่จะนอน นายพรานจะมาเล่านิทานให้เธอฟังหลายเรื่อง และเรื่องที่เด็กน้อยชอบฟังมากที่สุด เป็นเรื่องกีบเท้าสีเงิน ซึ่งเป็นเรื่องของแพะวิเศษตัวหนึ่ง ที่มีห้าเขา และขาหน้าข้างขวามีกีบเท้าเป็นเงิน เมื่อแพะวิเศษตัวนี้กระทืบเท้าข้างนี้ลงบนพื้น จะมีอัญมณีล้ำค่ามากมายปรากฏขึ้น ยิ่งถ้าแพะวิเศษใช้กีบเท้าสีเงินนี้ขุดดิน ก้จะเกิดเป็นเหมืองอัญมณีมากมายตรงนั้น
โกโกวานย่าบอกกับดาร์ยอนก้าว่าเขาใช้เวลาหลายปีแล้วในการตามหาเจ้าแพะวิเศษและเมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึงอีกหน เขาก็จะเข้าไปในป่าเพื่อตามหามัน ดาร์ยอนก้าอ้อนขอที่จะตามพ่อเลี้ยงเข้าไปในป่าด้วยถ้าถึงเวลานั้น เพราะว่าไม่อยากจะอยู่บ้านคนเดียวอย่างเงียบเหงา และอีกอย่างเด็กน้อยก็อยากจะเห็นเจ้าแพะวิเศษตัวนั้นด้วย
พอฤดูใบไม้ผลิมาถึง นายพรานโกโกวานย่า ดาร์ยอนก้าและลูกแมวสัตว์เลี้ยงก็เดินทางเข้าไปในป่า เจ้าแมวเหมียวที่แสนจะกล้าหาญเดินนำหน้าพวกเขาไป จนกระทั้งมาถึงที่ลานแห่งหนึ่งกลางป่าที่นายพราณสร้างที่พักเอาไว้ พวกเขาใช้เวลาตามล่าหาแพะวิเศษจนกระทั้งฤดูหนาวใกล้จะสิ้นสุด พวกเขาสามารถล่าแพะได้หลายตัว ได้หนัง และเนื้อของแพะมามากมาย แต่ก็ไม่เคยเจอแพะวิเศษ
นายพรานคิดว่าสมควรจะกลับบ้านกันเสียทีและเอาเนื้อและขนแพะที่ล่าได้ไปขายในเมือง นายพราณบอกดาร์ยอนก้าว่าเขาจะออกไปหาม้ามาตัวหนึ่งเพื่อช่วยขนของเหล่านี้และให้เธอรออยู่ในกระท่อมก่อนจนกว่าเขาจะกลับมา
ในวันที่สองหลังจากดาร์ยอนก้า ทำหน้าที่เฝ้ากระท่อมอยู่ลำพัง เธอได้ยินเสียงดัง กุบกุบ มาจากด้านนอก เมื่อเธอออกไปดูก็พบว่าเป็นแพะวิเศษ เธอพยายามจะวิ่งไปจับเจ้าแพะวิเศษ ร้องเรียกมัน แต่ว่าแพะวิเศษก็หนีไป
ในวันที่สาม เจ้าแมวออกไปเล่นนอกบ้าน แต่ว่าไม่ยอมกลับมา จนกระทั้งดาร์ยอนก้าต้องออกไปตามหา ปรากฏว่าเธอไปเจอเจ้าแมวอยู่กับแพะวิเศษ เจ้าแมวเอาหัวของมันหนุนอยู่กับหัวของแพะวิเศษ เมื่อเห็นดาร์ยอนก้าแพะวิเศษก็ตกใจ วิ่งเข้าไปในกระท่อม มันใช้เท้ากระทืบ และกระโดดไปมาอย่างตกใจอยู่ภายใน ก้อนอัญมณีร่วงพลูมา ทั้งสีแดง สีเขียว สีเหลือง มากมายเหลือคณา
และเมื่อนายพราณกลับมาถึงบ้าน เขาจำกระท่อมของตัวเองไม่ได้เลย เพราะว่ากระท่อมถูกปกคลุมไปด้วยอัญมณีมากมายที่ส่องประกายท่ามกลางแสงจันทร์ แพะวิเศษ่กระโดดหนีออกจากกระท่อมไปทางหลังคาพร้อมกับแมวของพวกเขา
นายพราณรวบรวมเอาอัญมณีทั้งหลายมากองไว้ และในคืนนั้นเขากับดาร์ยอนก้าก็นอนหลับฝันหวานกัน แต่เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ก็พบว่าหินมีค่าทั้งหลายหายไปหมดแล้ว เหลือเพียงอัญมณีเม็ดเดียวที่เขาเอาใส่ไว้ในหมวก แต่นั้นก็มีค่ามากมายที่จะทำให้สองพ่อลูกมีความสุขตราบกาล